«ونفس وما سویها فالهمها فجورها وتقویها قدافلح من زکیها و قد خاب من دسیها» (شمس:? - ??)
از آیات استفاده مىشود که فلاح انسان در گرو تزکیه نفس است و «فلاح» همان سعادت و کمال نفس انسانى است; از این نظر که موجب رستگارى و رها شدن انسان از گرفتاریهاست. از آن نظر که موجب دستیابى به خواستههاست «فوز» و از نظر اینکه مطلوب ذاتى است «سعادت» نامیده مىشود.
قرآن کریم عواملی چند را به عنوان شاخصه ها و نشانه های رستگاری در دنیا و آخرت برشمرده و از مؤمنان دعوت کرده که با شناخت این عوامل زمینه های رستگار شدن بدست خویش فراهم کنند. اسلام به عنوان کاملترین و جامع ترین دین الهی خوشبختی و رستگاری انسانها را در قرآن بیان کرده و درآیات متعددی به این موضوع پرداخته است. درقرآن حدود 40مرتبه از فلاح رستگاری سخن گفته شده و در ضمن آیات مربوطه از صفات و علائم رستگاران و سعادتمندان واقعی واخروی سخن به میان آمده است که البته رستگاری از هر دو دنیوی و اخروی مدنظر بوده و از آنجا که حیات اخروی جاودانی و ابدی است از اهمیت بیشتری برخوردار است.فلاح رستگاری از ماده فلح و فلاح در اصل به معنی شکافتن و بریدن است و به هرنوع پیروزی و رسیدن به مقصد و خوشبختی اطلاق شده است...ادامه مطلب...
•
